Boten bouwen van afvalplastic is een experiment. En als experimenteren de norm is om je heen, waag je je zelf ook sneller aan persoonlijke experimentjes, merkt vrijwilliger Marco (52).
‘De veelzijdigheid in mensen in combinatie met alle experimenten die we hier uitvoeren, leveren heel veel unieke inzichten op. Doordat ik hier verschillende mensen spreek, kijk ik met een andere invalshoek naar mijn eigen gedachten en aannames.
Bijvoorbeeld over werk. Ik merk dat veel vrijwilligers de lat heel hoog leggen voor zichzelf, ook ik. Veel van ons zijn hier – door verschillende omstandigheden – terechtgekomen omdat we niet aan onze eigen verwachtingen voldeden.
Hier leer je daar op een andere manier naar kijken, vooral omdat er geen druk op je taken zit. Je werk hoeft niet morgen af te zijn, en het hoeft ook niet perfect. De gedachte ’het kan altijd beter’ leer ik hier af.
Daardoor heb ik de rust in mijn hoofd om rondslingerende materialen op te merken en denk ik: ’wat kan ik hiervan maken?’ Zo gaat het bloed weer stromen en kom ik tot unieke, creatieve dingen. Dat is voor mij ook een experiment. Die uitkomst had ik van tevoren niet kunnen bedenken!’
